فیزیولوژی ورزشی
پریسا قاسمی؛ فرزاد ناظم؛ مسعود اعتمادی‌فر؛ حسین ساکی
دوره 29، شماره 2 ، خرداد و تیر 1401، ، صفحه 231-242
چکیده
زمینه: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس احتمالا با اختلال در راه رفتن و تعادل فیزیکی مواجه هستند. نقش فعالیت ورزشی به عنوان یک روش غیردارویی برای توانبخشی این بیماران موثرگزارش شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی مداخله تمرینات ورزشی تعلیقی (Total-Body Resistant Exercise, TRX) و پیلاتس بر پارامترهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی بیماران مبتلا ...
بیشتر
زمینه: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس احتمالا با اختلال در راه رفتن و تعادل فیزیکی مواجه هستند. نقش فعالیت ورزشی به عنوان یک روش غیردارویی برای توانبخشی این بیماران موثرگزارش شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی مداخله تمرینات ورزشی تعلیقی (Total-Body Resistant Exercise, TRX) و پیلاتس بر پارامترهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است.روش‌کار: در این مطالعه،30 زن بیمار مبتلا به MS درشهر اصفهان با میانگین سنی (57/7 ±41/37) سال و سابقه بیماری (77/3 ± 31/11) سال و درجه ناتوانی (EDSS) 84/0± 81/1 در سه گروه تصادفی 10 نفره قرار گرفتند. گروه کنترل، گروه‌های تمرین کرده TRX و پیلاتس ظرف هشت هفته و هفته‌ای سه جلسه فعالیت داشتند. متغیرهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی با تست‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح 5 درصد با آزمون تحلیل کواریانس انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو برنامه ورزشی موجب تفاوت معناداری در میانگین پارامترهای تعادل برگ (005/0=P) ، سرعت راه رفتن (000/0=P) و اجرای آزمون TUG یا تعادل پویا (000/0=P) و مسافت آزمون شش دقیقه پیاده‌روی در دو گروه تمرینی و بصورت بارزتر در گروه TRX نسبت به گروه کنترل گردید (004/0=P) اما در آزمون 2 دقیقه پیاده‌روی تفاوت معناداری بین گروه‌ها مشاهده نشد (147/0=P).نتیجه‌گیری: مداخلات هر دو برنامه ورزش TRXو پیلاتس به مدت 8 هفته، به بهبود شاخص های منتخب ظرفیت عملی وتعادل بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجامیده است. به نظر می‌رسد الگوی ورزشی TRX برتغییرات میانگین متغیرهای وابسته قابل توجه بود.